Hazz ♥ - część 1

Hej :*
Jestem zaskoczona.. I taka szczęśliwa <3 Tyle komentarzy.. *-* Dziękuje Wam <3 :*
A teraz imagin z Harrym, powiem wam, że o takim czymś jeszcze nie pisałam <3
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

            Przyjechałam do swojego rodzinnego miasteczka. Dawno tu nie byłam, a tu sie nic nie zmieniło, wszystko jak dawniej. Momentalnie w mojej głowie pojawiły sie wszystkie wspomnienia, wszystkie znajome twarzy i ON! Ten przez którego musiałam wyjechać, ale też ten dla którego tu wróciłam. Weszłam cicho do domu rodziców i po dochodzącej do mnie ich rozmowie wywnioskowałam że są w salonie. Zostawiłam w przedpokoju walizkę i poszłam do nich.
J: Cześć.. - uśmiechnęłam sie gdy znalazłam sie w pokoju, moi rodzice z wielkimi oczami i ogromnymi uśmiechami podnieśli sie z kanapy i podeszli do mnie zamykając mnie w szczelnym uścisku. Tęskniłam za nimi, nie widziałam ich jakieś 2, 3 lata.
M: Skarbie, jak sie ciesze że w końcu przyjechałaś.. - łkała ze wzruszenia moja mamusia.
T: Tęskniliśmy za Tobą. - przyznał tata i znów mnie uściskali.
J: Ja za wami też, bardzo mocno. - w moich oczach również pojawiły sie łzy.
M: Chodź, właśnie mieliśmy jeść obiad. - zaciągnęła mnie mama do kuchni i zaczęła nakładać swoje pyszne danie. Tu też sie nic nie zmieniło i nawet obiadki mamy ciągle tak samo, cudownie pachną. Zaczęliśmy zajadać, rodzice wypytywali mnie o wszystko, słuchali mnie z zaciekawieniem a na ich twarzach malował sie uśmiech. Poczułam sie jakbym znów miała 18 lat i nigdy nie wyjechała. A teraz mam 20 i wychodzę za mąż za zupełnie nieznanego im chłopaka. Właśnie dlatego przyjechałam, poinformować ich i oczywiście zaprosić na ślub, nie wyobrażam sobie tej uroczystości bez nich obok.. Taka

zaniósł moją walizkę do mojego starego pokoju i zostawił mnie tak, wszystko stało na swoim miejscu tak jak to zostawiłam. Otworzyłam walizkę i wyjęłam z niej świeże ubrania, zabrałam je i powędrowałam do łazienki i wzięłam orzeźwiający prysznic, poprawiłam makijaż i uczesałam sie robiąc sobie delikatne loki. Ubrałam sie w przygotowaną sukienkę i wyszłam z łazienki, wzięłam telefon i z pamięci wystukałam jego numer. Modliłam sie w myślach by go nie zmienił, ale gdy usłyszałam jego głos oniemiałam. Dojrzalszy, lekko zachrypnięty..
J: Cześć Harold, to ja.. - powiedziałam cicho.
H: Ja? - chyba nie poznał mnie po głosie - (T.i.)? Wróciłaś? - w jego głosie była nadzieja.
J: Przyjechałam na kilka dni.. - odpowiedziałam z lekkim uśmiechem, pragnęłam go zobaczyć. - Robisz coś ważnego czy możemy sie spotkać? - zaproponowałam
H: Oczywiście że możemy sie spotkać, ale dopiero za godzinę mam czas.. - spojrzałam na zegarek, była 6pm.
J: Nic nie szkodzi.. - wzruszyłam ramionami i dopiero po tym geście zdałam sobie sprawę że on i tak tego nie widzi, chciałam sama sobie dać facepalm'a.
H: To przyjadę po ciebie, co ty na to by wyskoczyć do klubu? - wiedziałam że na jego twarzy jest ten sam idealny uśmiech.
J: Brzmi świetnie, będę czekać..
H: Do zobaczenia mała.. - uśmiechnęłam sie i rozłączyłam. Tęskniłam za nim i pomimo że mój narzeczony jest teraz w Manchesterze, to ja i tak pójdę z nim na imprezę. Nie opowiadałam im o sobie, ale nigdy też nie zapomniałabym o Loczku. Czas strasznie mi szybko minął i nim sie spostrzegłam wkładałam buty by zejść na dół i przywitać Stylesa.
T: Już ona idzie, poczekasz tu chwile? - zapytał go tata.
H: Pewnie, dziękuje Panu.. - usłyszałam jego głos, a po moim ciele przeszedł zapomniany mi już dreszcz. Weszłam do ganku gdzie stał brunet, nic sie nie zmienił, włosy my tylko urosły, ale uśmiech, nosek, i te oczy są ciągle takie same. - Nareszcie przyjechałaś..
...
I co wy na to?
Myślę że po 8 komach będzie kolejna część :)
CZYTASZ = KOMENTUJESZ!!!!!!!!!!!!

Naat